Een tijdje terug deed Nachtbraker een oproepje. In het verlengde van Dagen zonder vlees, andere ‘dagen zonder …’ bedenken: https://nachtbraker.wordpress.com/2015/02/20/dagen-zonder/#comments.
Dat is bij Babyzoon niet onopgemerkt gebleven! Wij doen dus nu aan Dagen Zonder Slaap! Of nachten zonder slaap, moet ik zeggen. Het truukje zit ‘m er in zelf om de haverklap wakker te worden en je moeder dan ook wakker te maken. Hoe hij het volhoudt, is mij niet helemaal duidelijk. Vanaf half 6 ’s ochtends is hij namelijk weer paraat voor een hele dag lang gooien met dingen, rechtop staan in de zetel, ruzie maken met zijn broer en subtiele verstoring van de gang der zaken in dit huis en minder subtiel verzet. O, en vermeldde ik al het maken van schilderijen met puree en pasta op verscheidene oppervlaktes? Creatief kind heb ik.
Resultaten op langere termijn? Mijn houten hoofd en de vraag hoe ik in godsnaam werk, gezin en huishouden ga blijven combineren en zelfs mijn ambities enigszins her-overweeg. Op naar een makkelijk 9 to 5-baantje om het leefbaar te houden? (Het doet al pijn om het op te schrijven.) Dat heeft natuurlijk ook te maken met dat slechte karma van me.
Vandaag echter bereikte de situatie een bijzonder dieptepunt. Ik weet dat er mensen zijn die bereid zijn te betalen voor seks (daar kan ik me weinig bij voorstellen), maar vanochtend was ik plots hyperbereid te betalen voor slaap. Dus ik smste één van de babysits met de vraag of ze enkele uurtjes kon komen, zodat ik wat kon bijrusten. Helaas, het mocht niet zijn. Heldinnen van 15 jaar kunnen druk bezet zijn.
*Geeuw*
En ze leefden nog groen en gelukkig 
Ach, woonde ik wat dichterbij, ik zou je redder in slaapnood spelen.
Bij mij heeft de buurvrouw haar record “hoe kan ik de voordeur zo hard mogelijk dichtslaan wanneer ik midden in de nacht thuiskom” deze nacht verbroken. De aardschok die daarop volgde kwam in de buurt van 7.8 op de Schaal van Nachtbraker. Ik vind het een originele en goed gevonden challenge van Babyzoon (hij heeft ongetwijfeld de intelligentie en het dooorzettingsvermogen van zijn moeder), maar ik ga toch passen. Misschien kun je overwegen om ’s avonds wat gemalen maanzaadjes in zijn pap te mengen? 😉
Ik meen me te herinneren dat je ver van Gent woont, maar anders, echt waar, zou ik je met veel enthousiasme enkele uren komen aflossen. Vreselijk zo wakker gehouden worden tijdens de nacht.
Oh, ik herinner het me nog zo goed… Ik kan me zelfs niet inbeelden dat ik dat alleen had moeten doorspartelen. Dus ik vind jou echt een superheld!
Maar is er niets medisch aan de hand, dat ie zo moeilijk slaapt? Oorpijn, of een allergie of iets dergelijks?
Voor elke tand die hij krijgt, gaan we door een fase van koorts, snot, hoesten en onrust. En waarschijnlijk heeft hij dan ook pijn. Ik weet niet hoeveel tanden een kind krijgt, maar het is dus elke keer een viertal nachten feest.
Een stuk of 20? Wij zitten intussen aan 8 exemplaren, maar na 365 dagen heeft onze dochter nog nooit langer dan 5u aan een stuk geslapen. Meestal eerder 2u en dan weer wakker. En ik zie hoegenaamd geen beterschap komen. Het is hels hé, en als je er alleen voor staat is het zeker nog veel zwaarder… Ik duim voor goede nachten en beschikbare babysit!
Mijn oudste zoon heeft tot langer dan twee jaar nooit meer dan twee uur aan een stuk geslapen. Verschrikkelijk! Met Babyzoon ging het aanvankelijk geweldig. Het zijn niet zozeer de nachten die zwaar zijn, maar het feit dat daarna de dag begint en ik geen kwartiertje ‘pauze’ heb, of even tegen iemand kan zeggen: let jij er even op, ik kruip in bed. ’s Nachts red ik het altijd nog, maar mijn maag heeft heel de dag overhoop gelegen van vermoeidheid, ik heb koude rillingen en nu is er nog een pak werk in het huishouden waar ik niet zo goed aan kan beginnen omdat ik geen fut heb… En dan denk ik: F***, morgen begint de werkweek weer en ik ben totaal kapot.
Succes met jullie dochter! Weten jullie waarom ze zo vaak wakker is?
Nee eigenlijk niet. Of toch niet meer. Bij mini’s kan het je op de honger steken, maar met een 1- jarige toch niet meer. Ik denk een mix van tanden krijgen, verlatingsangst, gewoon niet zo goede slaper zijn, moeilijk in diepe slaap geraken, echt graag lichaamswarmte voelen (ze slaapt liefst van al OP ons)… Maar ik herken het goevel, overdag is het dan vaak nog erger. Heb nog een zoontje van 3,5, en op vakantiedagen, als ik alleen thuis ben met hen twee kan ik na een slechte nacht zo opzien tegen de dag die komen gaat. Zeker als je niet echt plannen hebt en je dus niet weet of je overdag een fatsoenlijk gesprek gaat kunnen voeren met een andere volwassene – dus ik probeer zoveel mogelijk buiten te komen – hoera voor de lente!
Ja, zo is mijn leven een beetje :(. Ik vind weekends vaak erg moeilijk, om wat jij schrijft. En soms is het ook zo vervelend om moe te zijn en altijd zelf dingen te moeten verzinnen om te doen, om er toch een leuke dag van te maken.
Sterkte met de dochter! Ik heb met de grote broer wat gehad aan ‘lekker slapen zonder huilen’, een boek waarmee je je kleintje het vertrouwen kan aanleren om te slapen. Zonder ze dus te moeten laten huilen.
Heb ik al gelezen :-). Fijn boek, en best wel wat tips toegepast, maar soms niet de fut om vol te houden (bvb ’s nachts opschrijven waarom en wnn ze wakker wordt, pfff, na 1 keer gaf ik het al op). Sterkte hoor, ik hoop dat het nu mooier weer wordt het wat eenvoudiger wordt om dingen te doen met je kindjes zodat je je wat minder geïsoleerd voelt.
Oh boy. Gelukkig iets waar dochter nooit echt last van gehad heeft. Koorts ja, maar echt ziek zijn niet. Ik geloof dat ze er 10 boven en 10 onder krijgen. Dus hopelijk kan je beginnen aftellen!
Tanden, dekselse tanden (als het dat is, hé). Onze dochter had er niet zoveel last van, maar onze zoon … Ik weet nog dat ik dacht: dat kan niet, er zijn bij hem al-tijd tanden op komst. Maar het was zo. Nu heeft hij ze voorlopig allemaal en hij slaapt prima. We leggen hem erin en hij slaapt vrijwel meteen, wordt niet wakker en slaapt tot zijn konijn wakker wordt op de wekker. Dat is nooit meer dan 11 uur, maar dat volstaat om zelf een pak uitgeruster te zijn.
Sommige kindjes hebben echt veen last van tanden. Bij de zoon waren de symptomen zeveren, rode wangetjes, rode billetjes en snotteren … Hij was al bijna 2,5 jaar toen het tij keerde.
Ondertussen is de dochter volop aan het wisselen en denk ik: zoveel leed voor tanden die er dan misschien maar 4,5 jaar blijven inzitten! (Ok, onze dochter is wel vroeg met wisselen …)
Ik hoor mezelf ook elke week in de opvang zeggen: euh, tandjes hé? 🙂 En dan denk ik ook: dat kan gewoon niet meer zijn. Maar het is zo, en de symptomen zijn gelijkaardig aan wat jij beschrijft!
Zo, en nu zit ik hier nog in plaats van de afwas te doen. Grmbl.
Het is gewoon niet fair dat jij voor alles alleen moet opdraaien… Echt niet!
Prinses, overweeg jij soms Babybroer een pijnstiller te geven ’s nachts? Zeker als hij koorts heeft, zou iets dat pijnstillend en ontstekingsremmend werkt, hem misschien rust kunnen geven (ik suggereer maar natuurlijk).
Er zijn ook vrij veel ‘alternatieve’ (in elk geval: niet-medische) hulpmiddelen, maar daar ben ik zelf nooit aan begonnen.
Probeer in allereerste plaats goed voor jezelf te zorgen. Goede zelfzorg geeft ook betere ouderzorg, echt waar, vaak op korte termijn maar altijd op middellange termijn. Probeer de keren dat het mogelijk is, mee te gaan slapen ’s middags. Probeer je werkdagen zo lief mogelijk voor jezelf te zijn, probeer toch ook je nachten genoeg slaap te nemen, want het is net op verplaatsing dat jij door kan slapen.
Heel veel moed.
Dat krijgt hij inderdaad soms, al vraag ik me dan soms af of ik het voor mij of voor hem doe.
Waarom zou dat enkel voor jou zijn? Als hij pijn heeft en daardoor slecht slaapt, dan heeft hij er toch deugd van om pijnstilling te krijgen? Geen schuldgevoelens laten aanpraten: pijn is niet nodig, en slaap heel erg!
Tanjes! mijn inmiddels puberende dochter heeft voor elke tand moet vechten. Koorts, diaree, overgeven,…. Ik heb toen Junifen gegeven tegen pijn en koorts. Iedereen moet dit natuurlijk voor zichzelf uitmaken. Maar slapen is ook belangrijk zowel voor moeder als voor het kind.
Sterkte!
@ Saskaya: omdat ik een veronderstelling maak, nl dat hij pijn heeft. Hij kan het nog niet zeggen he? Dus op basis van die veronderstelling geef ik hem medicatie. Niet vaak uiteraard…
Nee, dat is waar. Bij baby’s is het altijd een beetje gokken. Maar ik ga ervan uit dat je dit niet dagelijks doet, en dan is het ook geen ramp als hij eens een keertje ‘onnodig’ pijnstilling kreeg. Dus moet je je ook niet schuldig voelen dat je het doet.
Ik weet dat mijn schoonzus ook een vreselijk moeilijke slaapster had. Zij mocht (na consultatie van een arts, ik weet niet of het vrij verkrijgbaar is) Sedinal druppeltjes geven. Zou een rustgevend effect hebben, en zowel zij als haar dochter waren er mee geholpen…