Prinses vertelt hoe ze werkt

In navolging van Lilith (zie: http://www.talesfromthecrib.be/2014/10/lilith-freelance-journalist-deelt-hoe-ze-werkt/ ) vertel ik hoe ik werk.

Ik heb ooit besloten dat ik om ecologische redenen en vanuit een bepaalde levensfilosofie niet ‘wil’ om te willen, om het nieuw, om het hip.

Huidige job: onderzoekster/coach/adviseur/docent. En mijn dagen zijn geteld, want mijn contract loopt tot en met 31 december. Dus bijna werkloos. Of iets anders. Duimen, mannen.
Huidige mobiele toestellen: mijn oude nokia. Ik heb ooit besloten dat ik om ecologische redenen en vanuit een bepaalde levensfilosofie niet ‘wil’ om te willen, om het nieuw, om het hip. En dat ik geen dingen wil vervangen die het gewoon doen. Dus heb ik me de vraag gesteld waarvoor ik een gsm nodig heb. Dat is om te bellen, te sms’en en om mijn wekker te zetten. En dat kan mijn oude nokia, dus die hou ik nog even. Ik moet ook nooit bang zijn dat die gestolen wordt of dat ik hem kwijt geraak, een bijkomend voordeel!
Huidige computer: wegens veel treinreizen een kleintje (toshiba). Op het werk een megascherm, fijn contrast.

Zonder welke apps/tools/software kan je niet werken en waarom?

Wij leven tv-loos en tabletloos, en dat vind ik niet alleen vrij eenvoudig, ook vrij rustig en zeker erg goedkoop.

Euh, ik gebruik enkel de basisdingen. Een mailprogramma, tekstverwerker, wat software voor wetenschappelijke toepassingen. In periodes gebruik ik ook onlinetijdschrijven.nl, om bij te houden wat ik doe en hoeveel uren ervan.

Ik ben vast vreselijk ouderwets. In mijn huis is het enige schermpje dan ook het mini-schermpje van de kleine toshiba. Ok, en van de oude nokia. Wij leven tv-loos en tabletloos, en dat vind ik niet alleen vrij eenvoudig, ook vrij rustig en zeker erg goedkoop. Ik denk niet dat ik en mijn kinderen iets missen. Als ik nog eens ergens een tv zie opstaan, word ik bijna zot van de prikkels: wat een drukte! Naar de cinema gaan is een traktatie. En ’s avonds de afwas doen met radio Klara op de achtergrond, een genot. Zondag trouwens een erg mooi hoorspel gehoord op Klara: http://radio.klara.be/radio/10_herbeluisteren.php?page=podcast_intro .

Verder heb ik mijn vervaldagensysteem: een map waarin voor elke maand een hoesje zit en voor de dagen van de maand. Elke dag open ik het mapje van de dag, en vind daar alles wat ik nodig heb! Kleine fiches met mijn taken, en documenten die ik zal gebruiken, of voorbereidingen die ik gemaakt heb. Een fijne zekerheid om te weten dat alles op één plek zit en dat ik het allemaal gerust kan vergeten: op de juiste dag vind ik het op de juiste plek. Meer daarover: https://prinsesopdekikkererwt.wordpress.com/?s=structopathie

Tot slot heb ik ook een eigen soort weekoverzicht. Het is een tabelletje, echt heel eenvoudig, waar ik voor elke dag invul waar de kinderen zijn (thuis of opvang/school), welke afspraken ik heb, welke doelen voor de dag, welke tien kleine taakjes ik moet doen van mezelf, wat we ’s avonds eten en welk extra huishoudtaakje ik opneem (bijvoorbeeld: alles wat aan de kapstok hangt reorganiseren). Tien kleine taakjes per dag, zijn er zeventig per week. Drie doelen per dag zijn er 21 per week. Eén kwartiertje ergens opruimen per dag, is bijna twee uur per week. Dat weekschema geeft me een heel lekker gevoel van productiviteit, omdat het de ministapjes die ik zet in beeld brengt. En dat is fijn, omdat ik me vaak gefrustreerd voel over het versnipperd werken, met die twee kindjes in huis.

Hoe ziet je bureau er uit?

Ik ben er enorm aan gehecht en verdraag eigenlijk heel moeilijk als iemand anders daar is (al zeker zonder mij).

Mijn thuiswerkplek is een eigen kamer, met twee bureau’s van ikea, een kast met boeken, en een zeteltje aan het raam waarin ik kan lezen, en van waaruit ik de straat kan bespioneren. Lekkerplek! Ik ben er enorm aan gehecht en verdraag eigenlijk heel moeilijk als iemand anders daar is (al zeker zonder mij). Dus de kinderen spelen daar niet en af en toe was er oorlog met Dirk als hij het had gewaagd in mijn zeteltje te lezen. Op het werk heb ik een kamer in een hoge toren, met gewoon een bureau en een kast en foto’s van de kinderen en stapels boeken.

Een tijdbesparende tip?

Oh, euh… Bundel kleine taakjes, zet je kookwekker op 30 minuutjes, en daag jezelf uit er zo veel mogelijk te doen binnen die tijd. Sowieso werk ik vaak met een kookwekker, om zowel in het huishouden als op het werk van start te gaan met iets waar ik wat tegenop kijk. Opruimen is bijvoorbeeld niet leuk, maar als ik mijn kookwekkertje op 15 minuten zet is het een soort uitdaging én ik weet dat ik na 15 minuten stop, of het nu af is of niet. En dat helpt.

Wat is je favoriete to do list manager?

Vervaldagensysteem van Getting things done. Eindelijk klaar met die hopeloze ellenlange en ongestructureerde lijstjes. Gewoon fijn op de juiste dag de juiste taakjes tegenkomen. Oef!

Is er naast je telefoon en je computer een gadget waar je niet zonder kan?

Euh, kan ik niet zonder mijn telefoon? *verbaasd*

In welke alledaagse bezigheid ben je beter dan de rest? Wat is je geheim?

Ik denk vaak dat anderen beter zijn. In structureren, plannen en uitvoeren. Maar sinds ik GTD gebruik, vergeet ik niets meer. En dat is echt heel fijn. En ik ben ook voorbereid op de dingen die ik doe, en dat geeft me zelfvertrouwen en rust, en die rust kan ik dan weer benutten om nieuwe dingen uit te werken of te bedenken. Vroeger probeerde ik gewoon chaotisch te doen wat moest gebeuren. Nu heb ik het meestal onder controle en kan ik dus ook nieuwe dingen bedenken en voorstellen, of bestaande dingen verbeteren. En dat geeft me energie!

Waar luister je naar terwijl je werkt?

Prikkel-alarm!!! Niets dus. Als ik huishoudelijk werk doe, is Klara mijn beste vriendin. Maar dat was al duidelijk.

Ben je introvert of extrovert?

Introvert. Absoluut en helemaal.

Hoe ziet je slaaproutine er uit?

En voorlopig wint hij. Elke dag, rond 5u.

Die wordt jammer genoeg bepaald door de zonen, en met naamste de jongste. Ik ben een avondmens, hij een ochtendmannetje. En voorlopig wint hij. Elke dag, rond 5u.

Wat is het beste advies dat je ooit kreeg?

Goh. Euh, ‘geen excuses maar resultaten’. Ik was altijd geneigd de nadruk te leggen op wat niet lukte, en uitvoerig uit te leggen waarom het niet gelukt was. Nu toon ik wat wel gelukt is en zet ik dat in de verf.

Dat je je geluk niet van anderen mag laten afhangen, als algemene levensles, maar ook als manier om proactief te zijn in het werk.

Ik volgde ooit een soort managementcursus. Daarin moesten we o.a. in groep een soort raadsel oplossen, met tactiek enzo. Ik wist eigenlijk al heel lang wat er aan de hand was en deed wat pogingen het aan te geven. De anderen waren mondiger en zekerder van zichzelf, overbluften me, maakten het hopeloos complex en we geraakten er niet uit. Ik had na wat pogingen maar besloten om te zwijgen. De spelleider zei later dat ik in de eerste minuut het juiste antwoord al had gegeven maar dat de anderen niet luisterden. Daar probeer ik regelmatig aan terug te denken om vertrouwen op te bouwen in mijn eigen inzichten en te durven spreken.

Op de bal spelen en nooit op de man, maar ook anderen niet toelaten op de man te spelen door dingen niet persoonlijk op te vatten in de werkcontext.

In diezelfde managementcursus leerde ik ook de persoon van de zaak te scheiden. Op de bal spelen en nooit op de man, maar ook anderen niet toelaten op de man te spelen door dingen niet persoonlijk op te vatten in de werkcontext. Ik ben blij dat ik dat kan.

En ten slotte heb ik daar ook geleerd dat vertrouwen met één miniscuul iets verloren of beschadigd kan worden en niet meer op te bouwen is dan. Dat heb ik in mijn oren geknoopt.

Eigenlijk was het een goede cursus :).

Iets toe te voegen dat interessant kan zijn voor de lezers?

Ja. Dat het soms heel goed is om even pas op de plaats te maken en heel goed na te denken over hoe je dingen gaat aanpakken, vooraleer je aan iets begint. Daar zondig ik vaak tegen, door als een kip zonder kop dingen te willen doen.

Als je even een opzetje maakt voor iets waar je tegen op kijkt of faalangst voor hebt, is het makkelijker om te starten. Dus niet meteen de zaken ‘goed’ willen doen, maar gewoon wat dingen op papier krijgen en dan lukt het wel weer. Een bijhorende tip is dat je als doel kan stellen een kladje te maken voor iets. Het is makkelijker een kladje te verbeteren dan een tekst van de eerste keer perfect op papier te zetten.

Dank, Lilith, voor de ‘opdracht’. 🙂