Een update: kindjes, uitjes

/ prinses op de kikkererwt

Even een ‘update’:

  • De jongens doen het prima. Het zijn gewoon wel echte jongens, dus vaak best druk en energiek, maar beiden doen het eigenlijk gewoon goed. Het is wat puzzelen om een leuk aanbod te hebben voor hen omdat de meisjes twee keer per dag moeten slapen en voor de rest allemaal hapjes en papjes moeten. Frustreert me soms. (En ja, één van ons kan apart met de jongens iets gaan doen, maar een tweeling is sowieso altijd veel werk.)
  • De meisjes gaan door een moeilijke periode. Zei ik meisjes? Ik bedoel de kleine bad-ass (dus de kleinste tweelingdochter). Ik hoop van harte dat het een ‘sprongetje’ is, maar ze wil al weken niet meer alleen slapen, niet meer in haar eigen bed, niet meer in de namiddag slapen, … Aaarghl. De zus is meer type modelkind die gewoon lekker eet en slaapt en doet wat ze moet doen, maar ze wordt natuurlijk ook van haar stuk gebracht door het kleine heksje. Anyway. Duizend scenario’s, maar de laatste tijd vaak: grote zus slaapt bij papa in bed en kleine zus bij mij, waarbij ze gedurende de nacht allerlei capriolen uithaalt. Soms ben ik de moed een beetje kwijt. Het is van het begin van mijn zwangerschap geleden dat de Man en ik nog eens samen in één bed geslapen hebben, en ik begin ook wel soms te verlangen naar een soort normale orde van zaken. De grote mensen bij de grote mensen en de kinderen bij de kinderen, zoiets. Terwijl ik in feite ook ontzettend overtuigd ben dat aparte kamers waar kinderen heel de nacht alleen slapen ook niet heel natuurlijk zijn.
  • Mijn wekelijkse uitjes lijden onder het gedrag van het kleine heksje, maar intussen liep ik weg uit Lazzaro Felice. Ik vond het korrelige beeld storend, de film chaotisch en het thema zo zielig. Daarnaast ging ik naar een toneelvoorstelling waar ik ook uit weg liep. Een toneelmaker had samen met een groep pubers een voorstelling gemaakt. Maar het was druk en chaotisch en ik begreep de pubers niet goed en ik bedacht dat het vooral leuk was als je de moeder van zo’n puber bent, maar niet als toevallige toeschouwer. Ten slotte ging ik naar een massagesalonnetje, op een dag dat ik het huis had verlaten met mijn ziel onder mijn arm omdat ik zo moe was dat ik geen geluiden meer kon verdragen. Niet echt een uitje dus, maar wel iets dat ik alleen deed. Ik was zo eindeloos moe dat ik nog liever had betaald om daar een uur ongestoord te slapen, dus niet echt iets om over naar huis te schrijven.

34 gedachtes over “Een update: kindjes, uitjes”

  1. Komt wel goed, Oudste maakte hetzelfde door met haar zoontje, slopend was het. Nu is het aan het beteren.
    Wij hadden vroeger weinig problemen, maar ik weet dat het niet simpel is…

    Beantwoorden

  3. Ik heb twee dochters (geen tweeling) die ook elk totaal anders zijn. Eén modelkind en één… tja. Druktemaker. Aandachtszoeker. Een ‘ik luister pas nadat ik een kwartier op de gang gestaan heb’ karakter. Heftig, grappig, aandoenlijk, maar vooral toch vaak erg vermoeiend. Vind het erg moedig dat je denkt over weer aan het werk gaan, en dan zeker als zelfstandige. Mijn man maakt carrière, maar ik ga binnenkort in loopbaanonderbreking, gewoon, om even uit de ratrace te zijn. Om onze verhuis op te vangen en de eerste maanden school van de kleinste. Wat ik daarna op professioneel vlak ga beginnen: geen idee.

    Beantwoorden

      • Inderdaad, ik ook, doch de koppeling met ‘echte jongetjes’ leg ik niet… Er bestaan geen ‘echte jongetjes die ‘actief zijn’ als kenmerk hebben’. Kinderen hebben een waaier aan eigenschappen.

      • Ik denk dat vlinderke bedoelt dat we met z’n allen, heel vaak onbewust en zonder de bedoeling de kinderen in een bepaalde richting te duwen, toch kinderen min of meer ‘opdelen’ in ‘typisch meisjes’ en ‘typisch jongens’, en dat daar onderliggend een waardeoordeel aan gekoppeld is. Ik lees het hier ook: ‘echte jongens’ zijn wild en energiek en dat is normaal, een meisje dat super energie is, is een ‘bad-ass’. Mag het gezegd worden dat kinderen met veel pit vermoeiender zijn om op te voeden? Natuurlijk! Het is echter het verschil in bewoordingen dat toont dat we de genderbewuste bril niet altijd ophebben. Het is een genuanceerde maar boeiende discussie. Die er echter wel voor zorgt dat vrouwen in topfuncties zich nog steeds harder moeten bewijzen, net zoals mannen in zorgberoepen zich meer moeten rechtvaardigen. Om maar een voorbeeld te geven.
        Er is ook een verschil tussen genderneutraal en genderbewust opvoeden. Genderbewust wil zeggen dat je, los van genderclichés, kijkt naar je kind en zijn interesses, en ook als ouder op die manier een rolmodel wil zijn. Niet: papa hangt de kaders op, mama maakt het eten bijvoorbeeld, maar wel: wie het best overweg kan met de hamer, hangt de kader op, wie het liefst kookt, bereidt meestal de maaltijd.

      • Dank voor je bijdrage. Ik ben zelf echter veel bezig met gender. Daarbij volg ik de school dat de verschillen er mogen zijn en dat we ze mogen waarderen. Dus niet: de vrouw in de topfunctie moet beter haar best doen, maar wel: de topfunctie wordt meer ingevuld volgens mannelijke en vrouwelijke kwaliteiten, in plaats van gedefinieerd vanuit mannelijke kwaliteiten waarvoor een vrouw inderdaad erg haar best zal moeten doen om die te etaleren en die niet eens perse beter zijn. Voorbeeld: een eerder mannelijke kwaliteit kan daadkracht zijn (komt bij m en v voor). Vrouwelijk: feeling voor het goede moment (komt ook bij m en v voor). Wat in topfuncties verwacht wordt? Daadkracht. Terwijl feeling misschien beter is.

      • de nagel op de kop, dankjewel, Annelies. Er mogen verschillen zijn, de nauwe (klassieke) rollen en rolpatronen leiden echter niet tot menselijkheid. Indien we schrijven/spreken over ‘echte jongetjes’ zetten we een beeld neer van wat ‘echte jongetjes (en meisjes)’ horen te zijn en daar ga ik niet akkoord mee.

      • amai, mogen we ineens niet meer erkennen dat er gemiddeld meer actieve jongens zijn dan er actieve meisjes zijn? Ik ben moeder van een rustige jongen, rustig meisje en druk meisje, en ik erken dat dat atypisch is. Ik denk dat hier spijkers op laag water worden gezocht…

  5. @Vlinderke: ik moet eerlijk en stiekem toegeven dat ik tegenwoordig juist opgelucht ben als mede-moeders zuchten: het is toch wel anders om jongens op te voeden dan meisjes. Had me dat enkele jaren geleden gezegd en ik had er ook telkens bijgezegd: maar het zijn mensen! Het is niet te voorspellen hoe ze zijn, puur op basis van hun geslacht. En nog altijd denk ik echt vanuit het idee: elke mens is uniek. Tegelijk ben ik ook ontzettend opgelucht (en leef ik even erg mee) dat best wel veel moeders aangeven dat hun zonen wilder zijn dan hun dochters, en dikwijls meer energie vragen. Mij heeft dat echt al gerustgesteld en het geeft me regelmatig weer ademruimte: het ligt niet (alleen) aan mij en mijn opvoedstijl. Maar is dat ervaren verschil tussen jongens en meisjes een wet van Meden en Perzen? Uiteraard niet! Ik lees in de reacties al iets over een dochter die een druktemaker was, en Prinses zelf schrijft ook vaak over de verschillen tussen haar twee dochters.

    Beantwoorden

      • Ik heb me even ingehouden, maar dat lukt niet meer. Waar zijn we nu mee bezig zeg, als Prinses al niet meer mag zeggen van haar jongens dat het echte jongens zijn. Ik ben al 28 jaar moeder van 3 kinderen en al 3 jaar bonni van een schitterende kleinzoon. Ik heb mijn buik vol van dat hele genderneutrale gedoe, mijn kleinzoontje speelt graag met een pop, halleluja, ik kan het alleen maar op prijs stellen, maar er zijn nu eenmaal JONGENS en MEISJES, 2 GESLACHTEN, dat is zo en zal altijd zo zijn… genderneutraal? Waarom, in godsnaam? Hou eens op met die flauwekul!!!

    • Ik denk eerlijk gezegd dat er ook gewoon hormonaal een verschil is. Zoals ik doorheen de maand in mijn hormoonspiegel ook varieer en mijn gedrag ook, zo geloof ik dat het nu eenmaal zo is dat er een biologisch verschil is. Tja. Is dat zo erg?

      Beantwoorden

  7. Echte jongens zijn heel anders dan grote kalme mensen die 8 uur per dag stil zitten achter een bureau. Herkenbaar hoor.
    En hier ook een heksje dat errug vermoeiend is. Troost je: die pittige karakters blijven, maar die wilskracht kunnen ze ook voor positieve dingen gebruiken als ze wat groter zijn.

    Stoer dat je gewoon wegloopt als iets je niet aanspreekt. Ik voel me dan vaker suf dat ik het niet begrijp en blijf dan zitten om dat niet toe te geven of uit een soort schaamte.
    Succes met je volgende uitje!

    Beantwoorden

  8. Als mama van twee dochters wil ik hier toch graag even reageren (en dat deed ik tot hiertoe nog nooit). Ik kan uiteraard zelf geen vergelijking maken met jongens, maar wij krijgen over onze dochters vaak van ouders van jongens te horen dat “ze wel erg druk zijn voor meisjes” en dat “we dachten dat het bij meisjes toch anders zou zijn”, maar tegelijk ook “dat het zo’n lekker stoere meiden zijn” en dat “ze er zo meisjesachtig uitzien”. Inderdaad, ze zijn heel actief en druk en dragen liefst rokjes (vooral tutu’s) en kleedjes (met prinsessenrokken) en zijn superhelden met ijskrachten zoals Elza. De oudste (5) heeft ook enkel jongensvrienden. Wij hebben nooit speciaal inspanningen gedaan voor een genderneutrale opvoeding (want wat is dat?), maar lijken toch een soort genderfluid resultaat te krijgen. Ligt dit dan aan nature of nurture, geen idee. Soms zou ik graag “echte meisjes” hebben (omdat dit “gemakkelijker” lijkt) en vraag ik me af “waar het is misgegaan” maar eigenlijk vind ik het wel fijn zo.
    Deze reactie wordt erg lang en lijkt niet echt ergens naartoe te gaan, maar ik hoop dat ze op één of andere manier toch wat extra nuance aan de reacties hierboven kan geven. Echte jongens of echte meisjes bestaan denk ik niet, maar ernaar verwijzen als een soort van verzameling van (al dan niet terechte) karakteristieken doen we (bijna) allemaal, zowel in positieve als in negatieve zin en daar is (misschien/heel vaak) zelfs niets mis mee.

    Beantwoorden

      • Dat is allemaal jouw oordeel. Je hebt geen idee van onze realiteit. Je leest iets en gebruikt dat om je eigen mening te spuien. Maar ik laat me door jou niet in dat hoekje zetten. Ik erken en waardeer verschillen en ik ben voor absolute gelijkheid van kansen.

      • Mijn menig is geen oordeel ‘een oordeel is iets ‘goed’ of ‘slecht’ vinden; ik heb een mening, nl. met iets akkoord gaan of niet) en ik heb niet de intentie iemand in een hoek te zetten, spijtig dat het zo geïnterpreteerd wordt.

      • Naar analogie met jouw mening die geen oordeel is in de zin van goed of fout, is volgens mij iemand als “jongesachtig” (of “een echte jongen) of meisjesachtig (of “een echt meisje”) omschrijven geen oordeel maar een toekenning van een verzameling geassocieerde eigenschappen. Misschien een beetje als iemand “een echte Nederlander” of een “een echte Belg” vinden. Uiteraard bestaan die niet, maar het zorgt wel voor een beeld dat bestaat uit een aantal kenmerken waarbij verschillende mensen deze al dan niet als positief of negatief kunnen ervaren. Dat is volgens mij niet discriminerend. Dat wordt het pas als je iemand uitsluit van bepaalde activiteiten op basis van die mening (of dat oordeel).

      • Discriminatie is net ‘een echte Belg’ e.d.m. benoemen, net omdat dit een referentiemodel geeft dat niet bestaat, maar de persoon of personen in kwestie er wel naar worden genoemd. Enfin, ik ben er niet mee akkoord, mag dat hier?

  9. Sjonge. Inhoudelijk vind ik het een hele boeiende discussie. Wat zijn biologisch bepaald de verschillen tussen jongens en meisjes; en hoe zorgt onze cultuur er soms voor het individu zich niet geaccepteerd voelt omdat het niet aan de “opgelegde standaarden” voldoet. Vooral als mama van twee meiden-met-ochtendhumeur en co-mama van drie jongens-met-testosteronpiek.

    Jammer dat er dan geoordeeld moet worden met woorden als “dat kan ik niet toestaan” of “ik ben de genderdiscussie zat”. Het blijft gewoon het blog van Prinses, die haar perikelen als mama verwoord. En die haar uiterste best doet om alle vier haar kinderen op te laten groeien naar prachtige individuen. Wat verrekte lastig is, en waarin we als ouders elkaar volgens mij gewoon volop moeten steunen, welke stijl je ook kiest.

    Beantwoorden

Geef een reactie op vlinderke Reactie annuleren