Prinses leeft weer

In de avondzon zit ik aan de rand van de zandbak en kijk naar mijn spelende kinderen. Ze zijn vuil, na een dagje in de tuin werken met schatten van vrienden en hun vier zonen. Er hebben spierballen gerold, de tuin heeft een metamorfose ondergaan. Ik zit, kijk en denk: ‘We leven weer. We leven weer.’
En ook: ‘Ik heb het laatste jaar het slechtste en het beste in mensen mogen zien.’

Er wordt voor me gezorgd. Ik krijg tweedehands jurken zonder er om te vragen, kleedjes voor mijn jongens, mijn team tuin en het spierballengezin hebben de wildernis bedwongen. Een engel kwam op mijn pad die een rol wil spelen in het mogelijk maken van mijn combinatie werk en gezin en een week geleden zat ik met een groep sterke vrouwen rond de tafel, hulpverleners en vrienden, die mee nadachten over de grote puzzel en hoe hem het mooist te leggen.

De vuile jongens gaan in bad en in bed. Gauw zal ik hen de zee opnieuw tonen. Ik kijk er enorm tegen op zo’n lange rit met hen te maken, maar we zijn uitgenodigd bij lieve mensen en we gaan. Ik stap verdorie in de auto met mijn mannen. We gaan schelpen rapen!

Na bed en bad, schiet ik in actie, doe de afwas, draai drie machines was, stofzuig, ruim op, poets. Mijn rug doet pijn, mijn huis is schoon. Als laatste, in het donker, sta ik mijn aardbeienplantjes en tomatenplantjes (allemaal gekregen, zo veel dank) te gieten. Als een fiere boerin. Overlopend van dankbaarheid.

Weer binnen passeer ik een spin. Een spin XL. Ik laat ze lopen. Geen zin om mijn Karma weer op het spel te zetten.

Nog 50 liter tot de vakantie…

Om met de zonen een midweekje op boerderijvakantie te kunnen, bedacht ik de Soep-op-vrijdag-actie. Voor 5 euro kon je een liter soep bestellen, voor jezelf, of om weg te geven aan het Lampeke. Per verkochte liter gaat er één euro naar Moeders voor Moeders.

Bij deze een soep-update in vijf punten!
1. Succes! Dat de soepactie een succes werd, was hart-verwarmend! Wat een lieve mails, wat een lieve reacties en wow, wat een hoop bestellingen! De eerste soepdag ging er 30 liter naar het Lampeke, naast de liters die naar mensen gingen die zelf soep hadden besteld. Op een gegeven moment bleek dat ik 120 liter de serveren had bij het Lampeke, waarvan ik dus nog 90 moest maken. Twee keer 45 liter leek me wat veel op de overgebleven soepdagen, dus heb ik twee extra soepavonden ingelast. De tweede soepdag bracht ik 20 liter weg. Vorige week ging er nog eens 25 liter de deur uit, evenals morgen. Dan staan er nog 20 litertjes ‘open’ voor de laatste keer.

2. Soep, zweet en tranen. Nou ja, tranen niet hoor. Maar al die liters soep produceren is een pittig werkje. Ik heb écht gewerkt voor onze vakantie en dat ga ik dus nog een flink aantal litertjes doen. De eerste keer had ik een flinke helpster. De andere keren heb ik alleen gekookt. Eigenlijk was het best medidatief: een luisterboek op, helemaal opgaan in het snijden van  kilo’s wortelen, tientallen uien en pompoenen, … Vorige keer was ik zo van de wereld tijdens het soep maken, dat de persoon die me die avond belde zich afvroeg of hij langs moest komen, omdat ik zo verward klonk aan de telefoon.

3. Het werk loont. Deze week moest ik mijn visa-afschrift betalen, en met het soepgeld heb ik ons boerderijverblijf dus betaald. Zo fijn! Er zal waarschijnlijk, na het doorstorten van het geld aan MvM en het betalen van de bio groentjes, nog geld zijn voor de diesel naar zee én voor een ijsje.

4. Moeders voor moeders. Tot nu toe is er 98 euro naar Moeders voor Moeders gegaan. Bij elke liter soep die hier buiten gaat, stort ik dus een euro door.

5. Hierboven ook nog wat beelden. En nogmaals een grote dankjewel voor de massale steun en de leuke reacties! Wordt vervolgd…