Voor iedereen die een ultieme relatietest wil, raad ik de volgende mix aan:
- Een hittegolf
- Een stacaravan
- Een zoon van 9, een zoon van 5
- Twee zieke baby’s (met koorts)
- Luizen
- Constipatie (ik ben zo iemand die niet naar toilet kan op een ander)
We hebben het weekend van ons leven gehad. Een jaar met een tweeling was peanuts in vergelijking met het voorbije weekend. De Man wou graag eens proberen kamperen. We boekten online een stacaravan, maar eenmaal daar vond ik het zo ontzettend triest (ik ben nogal gevoelig voor sfeer en de stacaravan stond op een plek waar mensen ook leken te wonen in hun caravan en op zich is het al best een sneu ding). We ontdekten al vrij snel dat we een probleem hadden met het beveiligen van het slaapproces van de baby’s omdat de bedden niet verschuifbaar waren. De grote baby sliep in een bedje dat midden in de stacaravan moest. De kleine sliep bij mij, waardoor ik tegelijkertijd met haar naar bed moest omdat ze makkelijk uit bed kon vallen.
Beide dames hadden koorts. En er was een hittegolf.
Op zaterdagavond deden we er meer dan drie uur over om de baby’s in slaap te krijgen. Daarna begon een onrustige nacht waarin de mini elk half uur wakker werd.
De jongens hebben luizen en ik vast ook – imaginair of echt – maakt dat uit?
Midden in de vreselijke nacht hoorde ik een bonk. Ik ging kijken bij de kleine zoon die glazig naar zijn raam zat te kijken. ‘Er is hier iemand die zegt dat ik dingen moet doen,’ zei hij. Waar dan, vroeg ik. Hij wees langzaam met zijn vinger naar het raam. Ondanks de warmte kreeg ik kippevel all over.
Het leven zoals het is. Er zijn idyllische momenten, maar euhm. Dit was er geen.
De Man en ik hebben maar drie keer ruzie gehad. We konden er vrij snel ook mee lachen, zij het nog wat groen. Toen we weg reden, keken de jongens verlangend naar het meertje waarin ze uren hadden gespeeld en gezwommen. ‘Wanneer komen we terug?’, vroegen ze.
En ze leefden nog groen en gelukkig 
Jawadde, wat een relatietest!
“Camping with Kids” in plaats van “Temptation Island”.
Dat ze daar bij de commerciële televisie nog niet opgekomen zijn..
Wat ben je na zoiets blij met je huis.
mijn dochter was helemaal verontwaardigd toen ze iemand hoorde klagen over haar vakantie met de kinderen. ik zei haar net dat iedere ouder wel zo’n vakantie heeft gehad, waarop je terugverlangde naar je bureau omdat alles mis leek te lopen en de kinderen ingewikkeld deden.
dit was die van jullie hoop ik, op naar betere tijden!
Wat was dat dan, iemand die zei dat ie dingen moest doen??! Een nare droom, of…? brrrr….
Ik denk inderdaad een droom, maar in de akelige sfeer van de nacht had ik het idee dat er een nare energie was ofzo.
Brrrr… zou ik ook creepy vinden
Een geest :).
Gelukkig kun je er mooie stukjes over schrijven. 🙂
Ik kan me er iets bij voorstellen…. Hopelijk nog wat ander verlof in het vooruitzicht?
Oh ja, en die ruzie, schijnt helemaal normaal te zijn, omdat je plots 24/24 en 7/7 samen bent, terwijl je anders elk op het werk zit of toch veel meer gescheiden bent.
Bij ons ook altijd eens zo, en meestal over banale dingen 🙂
De eerste drie dagen van ons verlof kibbelen wij er ook op los. We moeten dan ineens weer “aan elkaar wennen” of zoiets.
OMG. Hilarisch geschreven, maar: I feel for you! En ook: herkenbaar, één keer het mis begint te gaan, en al zeker op vakantie, mondt het bij ons ook uit in dit soort taferelen 😉
Wel fijn dat je jongens het zo naar hun zin hebben gehad. Voor hen zal het ook niet altijd makkelijk zijn.
Nu weer fijn thuis en zal je ook terug kunnen denken aan wel leuke momenten
Oh help. Wat een weekend! Wij herinneren ons zo ook nog een familievakantie met 5 ukkies en koorts, diaree, felle zon, felle regen. Niet voor herhaling 😊