Ad 1. Nacht-eten! De dames groeien nu elk zo’n 200 gram per week. Gevolg? Ik sta weer smachtend bij de koelkast om drie uur ’s nachts. God-zij-dank zijn de periodes van zuurtjes met tomatensap (echt, erg he?) voorbij. Deze sojayoghurt met vers fruit vond ik verantwoord nachtvoedsel. Daarna nog een uur rondgedwaald en bij het krieken van de dag natuurlijk op de bank in slaap gevallen. Grmbl.
Ad 2. Eerste pakjes. Ik had inderdaad al eerste pakjes. En toen ging ik even naar de oude contreien met als agendapunt: bij doekjes en broekjes in Leuven langs voor borstvoedingsbh’s en tutjes. Zo gezegd, zo gedaan. Ik strompelde de stad in en heb me volledig laten gaan (slik). Naast twee mooie bh’s en tutjes, ben ik nu ook tepelzalf rijker, een borstvoedingsjurk, borstcompressen en newbornkleedjes die wat kleiner zijn dan de pakjes die ik eerder kocht. Alles eco natuurlijk. In Femma-magazine besteden ze terecht aandacht een schone kleding (ecologisch, maar ook zonder uitbuiting vervaardigd). Dat vond ik een confronterende en erg terechte reeks. En toch blijf ik het best moeilijk vinden om 80 euro neer te tellen voor een jurkje dat ik ongeveer een jaar ga gebruiken, en een behoorlijk bedrag per baby-pakje dat waarschijnlijk slechts enkele weken meegaat. Hoe gaan jullie daarmee om?
Ad 3. Home sweet home. De eerste ochtend terug thuis, fietste ik naar mijn favo koffiebarretje op een marktje en dronk deze cortado in de zon. Twee dames jubelden me van aan een tafeltje ‘mooi! mooi!’ toe, en een meneer kwam vragen of het voor morgen of overmorgen was. ‘Nog acht weken,’ zei ik. Altijd leuk, zo’n verrassingseffectje.
Ad 4. Het plan voor de Man. Ik werkt een middagje aan een beval-info-schema voor de Man. Er staan zinnetjes in die hij kan zeggen (‘je doet het goed’) en het besluit met de vraag voor koffie te zorgen. Misschien publiceer ik het hier wel eens voor andere vrouwen die een IT-er mee naar de bevalling moeten nemen ;).
Ad 5. Lezen! Boeiende literatuur. Moet wel soms lachen met al die boeken die je kan vinden van vrouwen die de ervaring van hun eerste zwangerschap en bevalling uitgebreid beschrijven en duiden, als een soort specialisten voor andere vrouwen. Bij kind 2, kind 3 of kind 3 en 4 wordt het toch allemaal wat aardser 🙂 en gaat het gewoon een beetje mee met de flow. Toch?
En ze leefden nog groen en gelukkig 
Zeer benieuwd naar dat beval-info-schema. (Al heb ik geen IT’er en ben ik niet van plan om het schema te gaan gebruiken in de nabije toekomst). Ik vind het ook een beetje zot om 25 euro te betalen voor een babyT-shirt dat je een paar weken gaat gebruiken. (En met die 25 zit ik nog ruim onder wat ik al zag op de prijskaartjes van eco/fair babykleertjes). Ik koop al de kleertjes tweedehands op beurzen en in een paar winkels. Als je hééél snel terug in Leuven passeert –> -50% bij Young Dolphins! Wel erg mooie pakjes op de foto.
Onze dochter draagt ook zo goed als alleen tweedehandskleren. Ik heb gewoon niet het budget om de rest aan te vullen met ecokleren.
En ik weet nog dat ik tijdens de bevalling vaak dacht “hou allemaal je mond en laat mij met rust!”, en mijn lief mij maar aanmoedigen, mee ademen,… op papier perfect 😉
Ik zal erbij zetten dat hij instructies moet opvolgen :). Mijn jongens hebben ook altijd alleen maar tweedehands gedragen hoor. Maar de eerste pakjes vind ik toch iets speciaals :). Met de tweeling heb ik ook de neiging hun kledij wat af te stemmen op elkaar. Leve de Hema met de twee-pakjes-voor-een-prijsje. 😉
Ach, je kent mij, ik laat pragmatiek ver voorgaan op esthetiek op het vlak van kleertjes. De kringloopwinkel van Leuven was een groot favoriet van mij. Verder moet ik zeggen dat er enorm, enorm veel op mij toekwam en -komt qua kledij. Ik denk dat dat is omdat mensen graag blijken te geven aan alleenstaande moeders + heel graag zien dat hun kleertjes ergens goed terecht komen, liefst bij iemand die ze nog een beetje kennen + misschien ook omdat ik er zo blij en dankbaar om ben? Dikke chance heb ik daarmee, o o.
Zelf heb ik maar een dingetje of 3 bijgehouden, maar dat leen ik met plezier uit als je dat zou willen. ’t Is toch idioot dat er geen uitleenbibliotheek voor die eerste kleerjes bestaat, of netwerken, zo rap groeien ze eruit en zo onverslijtbaar zijn ze als ze van goeie kwaliteit zijn.
Mijn moeder had veel bewaard van mij en veel was eigengemaakt en zelfs met de hand genaaid door oma. Prima onverslijtbare kwaliteit ook. Mijn zus had het ook gedragen en ik heb het bewaard voor tweede die nooit is gekomen. Na 10 jaar aan buren gegeven, verdere familie was er niet.
Het duurste wat ik had was een wit gebreid pakje gekocht in London. We waren met schoonouders tijdens mijn zwangerschap daar en ik mocht van specifiek schoonvader iets uitzoeken bij Harrods, geen idee wat de prijs was mocht ik niet zien.
40 jaar geleden waren er nog geen kringloopwinkels, een heel enkele vrij dure tweedehands.
Oh, ben blij met de mooie newborn-pakjes. Vind dat toch ook speciaal, dat eerste outfitje, en was bang dat je anders achteraf spijt ging hebben als het echt te groot was. Call me sentimental 😉
Je kan natuurlijk ook de pakjes tweedehands doorverkopen. Als je dat over je hart kunt verkrijgen 🙂 Dan heeft een ander er voor iets minder geld ook plezier van en krijg jij nog wat geld terug.
Mooi stukje weer, het klinkt alsof je veel beter in je vel zit dan een aantal weken terug. Fijn, ook al is zwanger zijn niet bij iedereen zo geweldig, het is toch wel een bijzondere tijd, met zo’n hummeltje (of twee) in je buik.
Ik ben ook bevallen met een it-er naast me. Het grote voordeel is dat hij lekker nuchter is en op het juiste moment de goede dingen zei. (‘Weet je nog wat we op de cursus hadden geleerd?’ ‘O ja’, en dan kon ik weer verder.)
Fijn die fotoverslagjes! Eerste pakjes vond ik ook heel belangrijk.