15 weken ver.
Ik werk weer en heb er plezier in. Maar er zijn grenzen. En vier afspraken op een dag met telkens een klein uur reistijd tussen de afspraken in, was over die grens.
’s Avonds heb ik nog een afspraak bij de verloskundige. Als ik in de wachtzaal zit, voel ik rechts onder in mijn buik vier schopjes. Wat een verliefd moment :).
Als ik vraag of dat al kan, op vijftien weken, zegt de verloskundige dat mijn baarmoeder ongeveer zo hoog zit als 20 weken bij een zwangerschap van één kindje. Dus ja, het is zeker mogelijk dat ik de buikbewoner(s) voel. Heerlijk, dit is ongeveer het beste deel van zwanger zijn :).
Mijn bloeddruk is wel erg hoog. Hopelijk enkel maar door de drukke dag. Thuis op de bank, platte rust. De Man komt thuis van 25 km lopen. Het voelt een beetje sukkelachtig dat ik hem na die inspanning nog naar de Albert Heijn moet sturen om melk, maar ik ben tenslotte de hele dag zwanger geweest.
Ok, ik weet dat deze blog extreem saai is geworden met dit zwangere geneuzel, maar mijn buik is nu even het centrum van ons leven. Nu de betere dagen aangebroken zijn, heb ik besloten hydrotherapie te doen voor zwangeren (omdat ik geen zwaardere dingen mag doen omdat het twee baby’s zijn) en yoga. Nu alleen nog eens uitzoeken waar ik aangepaste zwem- en yogakledij kan vinden…
En ze leefden nog groen en gelukkig 
saai ?
ik vind het net spannend …
en zo herkenbaar, héél herkenbaar voor velen onder ons, toch ?
al was het dan telkens maar ééntje :):):)
oh, zeker niet saai hoor, maar een heerlijk meegenieten met een grote vleug van heimwee, zelfs naar die doodzieke dagen, maar toch vooral naar die heerlijke momenten…
Wat heerlijk, die schopjes! Nu word je tenminste al echt wat beloond voor de moeite die je doet 😉
En iemand die 25 km kan lopen, die kan best ook nog wel even naar de Albert Heijn, haha.
Ik kijk altijd uit naar jouw berichten. Helemaal niet saai dus. En even naar de AH is een makkie voor een echte sporter 😉
“maar ik ben tenslotte de hele dag zwanger geweest” – geweldig, deze quote bracht me echt aan het lachen achter mijn scherm, welkgekomen humor, merci!
Wou ik ook aanhalen, die heerlijke quote van ‘maar ik ben tenslotte de hele dag zwanger geweest’. Knap ook dat je het zo kan zien, want helemaal terecht.
En nee, ik vind jouw blog absoluut niet saai. Ook al staat zwanger zijn op dit moment ver van mijn leven af, toch lees ik graag hoe je het allemaal beleeft.
Neuzel net waarover je wilt. Ik leef en lees graag met je mee 🙂
OH, wat fijn dat het je een beetje beter gaat! En al heb ik het hoofdstuk “zwanger zijn” gesloten, je schrijft zo leuk, het blijft fijn om hier te komen lezen.
Net als Liesbeth heb ik ook het hoofdstuk zwanger al lang achter de rug en ook in mijn omgeving is het niet aan de orde.
Je schrijft er zo leuk over dat het helemaal niet saai is, en meeleven met jullie is fijn.
Rustig aan doen he? Met 24 weken lijkt het met twee alsof je er al 40 op hebt zitten .. en dan moet je nog even!! Xx
De Man staat te koken en ik zit op de bank. Rusten? ✅ werken is wel behoorlijk pittig, zeker als ik veel moet rijden zoals vandaag.
Saai? Juist niet. En goed op jezelf passen hoor.
Fijn om dit te lezen. Maar ook dubbel. Net nu bij zoon twee de tweede ivf-poging mislukt is.