Vorige week schreef ik over de hulp die ik ingeroepen heb om meer/beter te plannen en organiseren.
Een kleine update.
Hoe evalueer ik de eerste sessie?
De twee uur vlogen om. We hebben ervoor gekozen de komende drie weken in detail te plannen en ook een deel van mijn to do-lijst door te nemen (schrappen, plannen, …). Tussen de twee uren door hebben we even gepauzeerd met een kopje thee en een schaaltje fruit, en dan hebben we nog een uur gewerkt. Als er iemand naast je zit die bereid is een aantal dingen samen met je te lijf te gaan, is het minder moeilijk om stappen te zetten. Ook hielp het me dat de vrouw in kwestie van aanpakken weet en dingen eenvoudig kan maken. Ze ‘verplichtte’ me ook om een aantal dingen meteen af te handelen (schoolfoto’s bestellen, rekening betalen, …) waarmee de kleine ‘brol’ die zich opstapelt meteen een beetje zakte. Gaf een erg bevredigend gevoel. De dagen daarna waren er vaak dingen waar de Man naar vroeg (hoe pakken we dat aan? Heb je al een oppas voor die avond? Wat doe jij die dag?) waar ik moeiteloos op kon antwoorden, en dat vond ik echt heel cool :).
Aan allen die overwegen dit ook aan te bieden
Het fijne aan de persoon die ik heb ingehuurd, is dat haar uurloon niet heel hoog is (25 euro per uur, mijn laatste poging was een therapeut die 90 euro per uur vroeg). We hebben ook geen meta-gesprekken over waarom dingen (nog) niet lukken (of momenteel niet goed lukken), maar we pakken gewoon samen dingen aan, waardoor ik niet gecoacht ben of opgepept, maar gewoon na twee uur een ingevulde agenda heb, alles geregeld wat er te regelen valt, … Het gaat dus niet om een programma dat ik me eigen moet maken, ik moet mijn gedachten en patronen niet onderzoeken, … We werken gewoon aan dingen. Met dat verschil dat we het samen doen en ik het niet alleen moet redden. Ze doet ook geen dingen in mijn plaats (hoewel ze dat mogelijk wel zou doen als ik dat zou vragen), waardoor ik wel het overzicht en het eigenaarschap kan houden.
Ik las dat veel mensen interesse hebben om zelf op die manier mensen te ondersteunen. Ik ken enerzijds mensen die de ondersteuning goed zouden kunnen gebruiken en anderzijds ken ik mensen die het goed zouden kunnen aanbieden. Ik zou die laatsten echt aanraden om gewoon eens te inventariseren in hun omgeving waar mensen hulp bij willen. Werk plannen? De zolder opruimen? Maaltijden plannen? De vakantie met de kinderen structuur geven? De kledingkast logischer inruimen? Financiën? De post doornemen? (…) Meestal zijn het dingen die mensen al lang op hun lijstje hebben maar wat hen niet zomaar lukt.
Vervolgens denk ik dat je een aanbod kan uitzetten waarbij je mensen aangeeft dat je hen bij deze dingen kan ondersteunen (het samen doen, niet in hun plaats doen). Omdat het werk is waarvan mensen vinden dat ze het eigenlijk zelf zouden moeten kunnen, en het ook geen enorme kennis of veel materiaal vraagt, is het handig als het uurloon haalbaar is en dat dus geen drempel vormt om hulp te vragen die je nodig hebt om eindelijk je leven te beteren :).
Wat niet handig is, denk ik, is het aanbieden van stappenplannen, structuren, methodes, coachgesprekken, on-line cursussen. Al die dingen heb ik geprobeerd en waren geen antwoord op mijn vraag. Soms moet je je erbij neerleggen dat je geen talent hebt voor bijvoorbeeld plannen/organiseren/structureren, en dat je niet het zoveelste zelfhulpboek wil, maar wel iemand die je hand vasthoudt en monter met je aan de slag gaat. Belangrijk daarbij is dat je ook geen rotgevoel moet krijgen over wat niet lukt. Liever geen oordelen, geen bemoedering. Maar gewoon: samen aanpakken.
Het accent ligt bij deze topvrouw een beetje anders, maar ik kan me voorstellen dat zij een antwoord heeft op vele vragen van warhoofden zoals ik.
Wordt vervolgd.
En ze leefden nog groen en gelukkig 