Gezapigheid troef

De sneeuw dwarrelt uit de lucht. We zitten binnen. We hebben ons ritme gevonden samen. Het is fijn, het gaat goed. De herfst viel me aanvankelijk zwaar, maar intussen heb ik me aangepast aan minder energie, donker als ik vertrek en donker als ik terugkom. De kerstboom staat er. De kerstvakantie komt er aan. We hebben de laatste weken een aantal keer fijn bezoek gehad. All is well.

Hoewel. Het werken blijft met ups en downs gaan. Laatst heb ik een niet zo verstandig maar wel hartsgrondig eerlijk appje gestuurd aan mijn baas dat het zo niet meer lukt. 6 uur reizen op een dag, 6 uur werken. 12 uur van huis. Ik ben dan volslagen op. Minder gaan werken heeft weinig opgeleverd aangezien ik voortdurend aan het schuiven ben met mijn vrije dagen. En ik slaag er niet in om een beetje een regelmatig leven te leiden met sporten en gezond eten koken ’s avonds. De baan van de Man heeft minder impact op ons leven terwijl hij toch meer verdient. Dat klopt allemaal niet. Morgen gesprek met de baas. Ik kijk er zwaar tegen op, ook omdat ik me een beetje schaam voor mijn paniek-kreet. Soms wil ik makkelijk de handdoek in de ring gooien en zeggen dat ik nu eenmaal niet beter kan dan dit. Maar de volwassen en verstandige optie is natuurlijk een aantal constructieve voorstellen formuleren om het allemaal wat leefbaarder te maken. En daar ben ik mee bezig.

Verder houden we ons bezig met de banale dingen van alledag. Eentje daarvan is de serie ‘Bonusfamiljen‘ die we op Netflix kijken. Nieuw samengesteld geluk, het leven zoals het is. Maar dan met een fikse dosis humor. Van het slimme soort wel te verstaan. Soms fantaseer ik dat we over ons leven ook een serie kunnen maken, met een ex die in een caravan woont en op eigen houtje heeft besloten de karige alimentatie te halveren omdat de Man nu toch de rekeningen kan betalen. Daarbuiten kennen we ook best wat kleurrijke types die we kunnen opvoeren in onze eigen soap, en ik vrees dat de Man en ik ook wel karikaturaal in te kleuren zijn. Ik als gepassioneerde chaoot en de Man als kalm en gestructureerd met zelfs een structuur voor het inladen van de afwasmachine, wat ik dus altijd fout doe volgens hem. We zitten nu echter in de fase dat we elkaar appreciëren en dat we genieten van het gezin dat draait, dus het gaat prima.

Ik ben weer van plan wat vaker te schrijven. Dus keep posted.

Gezapige groet van aan de kerstboom.

P.