Het leven zoals het is in de familie op de Erwt.
De theorie
Ik heb een dagje thuis gewerkt. Heerlijk! Het werk vlot weer, en ik geniet er van. De dagen zijn vaak wel erg kort, zeker nu de oudste op een kampje zit dat elke dag slechts tot 16u duurt. Maar ik haal wel wat werk in ’s avonds, of in het weekend.
Om kwart voor vier pak ik de bakfiets, dan ben ik om vier uur daar, dan rijden we door naar de kleinste zijn opvang. En vervolgens naar de zelfpluktuin, waar we een tas vol gezonde kraakverse groenten plukken, die ik dan klaar zal maken terwijl ze buiten spelen. Wat heerlijk, een biologisch vegetarisch avondmaal! Daarna bad, verhaaltje en bed.
De praktijk
Ik ben onderweg naar de fiets als ik de wasmand zie. Misschien kan ik heel snel even het ondergoed opvouwen, hebben we dat alweer. Dan snel rushen. Misschien een koek meenemen voor de jongens, en een fles water. Snel de bakfiets op. Zwetend bij het kampje, om exact twee voor vier. Well done. Zoon wil niet mee, treuzelt. Ik push een beetje want we moeten broer halen en voor vijf uur onze groenten oogsten. In de bakfiets zegt hij dat hij honger heeft. Ik haal de koek boven en zie dat die al drie maanden vervallen is. Sorry jongen. We fietsen en halen broer op. Ik voel de eerste regendruppels. Hm, twijfelgevalletje. Met broer gaan we richting pluktuin. De regen valt met bakken uit de hemel en ik schuil met de fiets onder een luifel bij een winkeltje. Mijn benen trillen, de jongens zijn bleek van de honger. Vooruit dan, ze mogen iets kiezen. Een kinderbueno, jeetje. Ze hebben het niet van een vreemde. Het regent nog steeds. Mijn kinderen zijn nu niet alleen nat en moe maar ook plakkerig van de chocola. We hebben nog een kwartier, maar ik heb geen zin over het veld te rushen. We rijden huiswaarts. Thuis ben ik zo moe, zo ongelooflijk doodmoe, dat ik besluit een kwartiertje op bed te gaan liggen. De Man en ik zetten de kinderen even voor netflix, en gaan samen even liggen en bijpraten over de dag. De Man haalt pizza bij domino’s. Ik besluit dat we morgen echt heel gezond en verantwoord gaan eten, en zet mijn tanden in een pizza die er altijd beter uitziet dan dat ie smaakt. De jongens gaan daarna nog even buiten spelen. De Man en ik drinken koffie en vergeten dat het bijna bedtijd is, tot de oudste zijn vingers in de ogen van de jongste heeft geprikt en een enorme huilbui er ons aan herinnert dat we kinderen hebben. Ik zet ze in de douche, ik doe de was. We lezen nog een mooi boekje over een bang mannetje. Ze gaan slapen. Ik vul een bijzondere vragenlijst in (of ik al Nederlands praat? Of ik al vrienden heb ik Nederland? Of ik een baan heb?) voor de sociale zekerheid. En dan huppel ik de deur uit voor een belabberd loopje, maar ik doe het tenminste. We eindigen de dag suf op de bank met twee.
De dag ging niet exact zoals ik gepland had, maar we kunnen wel prima improviseren. Ook iets waard natuurlijk.
En ze leefden nog groen en gelukkig 