Geluk

Femma is een eigentijdse en eigenzinnige vrouwenorganisatie met een duidelijke visie op mens & samenleving. Femma praat mee over wat vrouwen vandaag denken, voelen & beleven. Femma verdedigt de belangen van vrouwen met minder kansen en in het bijzonder alleenstaande vrouwen. De organisatie ijvert voor emancipatie van vrouwen en gendergelijkheid, o.a. via het informeren en sensibiliseren van vrouwen, beleidsmakers en andere actoren.

Onderstaand stukje is geschreven voor Femma en verschenen op hun website.
Meer over Femma? Neem hier een kijkje!

Laatst was ik op een studiedag waar ik een lezing bijwoonde over geluk. Geluk is een hot topic geworden. Drie factoren hebben een invloed op ons geluksgevoel, met name de omstandigheden waarin je leeft, je bewust gedrag (je denken en je handelen) en aanleg (genetische elementen, of je ziek of gezond bent, …). Probeer voor je verder leest eens in te schatten welke van deze drie de grootste invloed heeft op ons geluksgevoel.

Ik was alleszins verbaasd dat aanleg goed is voor 50%, bewust gedrag voor 40% en dat omstandigheden slechts 10% van het geluk bepalen.

De voorbije jaren heb ik meer dan eens verzucht dat ik gelukkiger zou zijn als de omstandigheden beter zouden meezitten. Als ik maar in een leuker huis woonde. Als ik maar een leuke partner had. Als ik maar iets meer verdiende. Als ik maar wat minder moest werken. Als ik maar minder alleen was. Als ik maar nog een kindje kon krijgen.

Nu die nieuwe partner als een cadeautje uit de lucht is gevallen, verschijnen er plots wat mogelijkheden aan de horizon. Ik zou minder kunnen werken. Ik zou kunnen verhuizen. Ik ben niet meer alleen.

In het begin van onze relatie gaf dit een shot van energie en geluk. Meerdere mensen vertelden me dat ik straalde, dat het duidelijk goed ging. Ik liep op wolkjes en kon de wereld aan. Tot de hedonistische adaptatie intrad. Een moeilijk woord om te zeggen dat je went aan omstandigheden. Moeilijke én leuke. Met dat wennen neemt het effect op je geluksgevoel af. Wat blijft er dan over? Je aanleg en je bewust gedrag, inderdaad.

In de donkerste dagen van het alleenstaand ouder zijn, kon ik me vasthouden aan het feit dat er altijd nog momenten van intens geluk waren. Door het bos fietsen met een klein jongetje achterop. Een grappige uitspraak van de oudste zoon. Zelfs de rust van een avond strijken met een leuke film op. Nu de dagen lichter worden en ik er niet meer helemaal alleen voor sta, is het vooral even schrikken dat dat geen garantie is op geluk. Het leven staat niet meer op scherp, dingen die voorheen onmogelijk waren, kunnen plots allemaal. Willen we met de jongens naar legoland? Dat kan. Wil ik minder werken? Dat is bespreekbaar. Een museum? Ik heb er de voorbije twee maanden meer gezien dan de voorbije twee jaar samen. Maar nu het allemaal mogelijk is, raakt het me niet meer zo diep. Het geluk overvalt me niet. Ik moet er voor kiezen.

Werk aan de winkel dus nu er hedonistische adaptatie optreedt bij de omstandigheden. Mijn aanleg kan ik niet veranderen, maar mijn bewust gedrag, namelijk hoe ik denk en handel, kan ik wel sturen. En daarbij lijkt het vooral belangrijk te werken aan een goed evenwicht. Het evenwicht tussen zinvol werk en aandacht voor mijn gezin. Tussen engagement en zelfzorg. Tussen tijd voor mijn partner en tijd voor mijn kinderen. Tussen ruimte voor vrienden en creativiteit en ruimte voor mezelf. Een context die deze combinaties mogelijk zou maken, zou vast helpen. Waar blijft die werkweek van dertig uren?