Jaja, het is zover. Op deze blog die gevuld is met kommer, kwel & hersenspinsels valt vandaag een tip te rapen. Of misschien zelfs twee tips. Voor het huishouden, godbetert.
[1] Kook voor verschillende dagen
Deze tip heb ik mogelijk gejat van Dorien, die wel eens beschreven heeft hoe ze op maandagavonden de groenten van het voedselteam verwerkt, en daar nog heel de week plezier van heeft. Ik schrijf dit even uit het blote hoofd op, dus het zou zomaar ook dinsdagavond kunnen zijn. Maar het is het principe dat telt.
Ik heb gisterenmiddag vooruit gekookt. Dat leverde op:
- twee schotels lasagna
- drie schotels puree van aardappels en geroosterde knolselder + zoete aardappel (met look en goed gekruid, hm!) (het roosteren van groenten alvorens je ze in een puree verwerkt, heb ik ook bij Dorien gehaald – maakt een saai gerecht meteen een pak verfijnder en interessanter)
- een soepje van geroosterde paprika’s en wortel
- een potje pastasaus
Ok, dat ziet er niet echt heel spectaculair uit, maar ik was toch gelukkig en kan de volgende dagen thuis komen en wat in de oven schuiven in plaats van te koken met twee huilende kinderen aan mijn been.
Aandachtige lezers vragen zich vast af hoe ik dat gedaan heb, met die huilende kinderen. Daar gaat mijn tweede tip over. En die heb ik zelf verzonnen.
[2] Zoek een vriendin met andere kwaliteiten en compatibele kinderen
Ik had een vriendin uitgenodigd die er niets mee in zat mijn herstelwerk te doen (wat ik niet kan/niet wil kunnen), terwijl onze compatibele kinderen allemaal samen het huis afbraken (maar op het einde van de rit ook allemaal samen opruimden) en ik zorgde dat zij naar huis ging met een pot soep, een schotel lasagna, een kommetje pastasaus en een schotel aardappelpuree. Win-win gecreëerd. Een dagje werk en gezelligheid, en samen bergjes verzet.
Epiloog
Bij deze ben ik ook bereid toe te geven dat het niet allemaal ideaal verlopen is. Toen ik mijn kinderen met enige trots een goede lasagna met een knapperig korstje voorzette, keken ze mij beiden aan alsof ze ik hen wou vergiftigen. Dat was sneu. De blik van beiden veranderde o.a. nog in een blik alsof ze zouden gaan spugen en de typische smekende blik van hoeveel-hapjes-nog-en-ik-mag-van-tafel-en-ok-als-ik-dan-geen-dessert-krijg. Ondanks de kinderen heb ik zelf opperbest gegeten. Ik heb hun knapperige korstjes gejat.
Vandaag kwam ik thuis met de jongens en wou ik net relax een schotel puree in de oven schuiven en er vegetarische worstjes bij bakken (zoals een moeder die alles onder controle heeft, weet je wel), maar de kleinste ging aan mijn been hangen en vroeg schalks naar pannenkoeken. Ik heb van mijn hart een steen gemaakt, en mijn uitstekende, voedzame en gezonde puree in de koelkast laten staan. Morgen. Echt.
Gewoon oefenen en drammen met dat eten van jou (denk: nu ben jij eens de peuter!). Hoe vaker ze iets ‘engs’ eten, hoe makkelijker het wordt. Althans, bij mijn mannen werkt het zo 😉 Per slot van rekening is het zooo fijn om eens grote-mensen-eten te eten voor de verandering!
Neemt niet weg dat pannenkoeken ook wel eens lekker zijn :). Zelfs elke week een keer.
Tip 1 pas ik al jaren toe, tip 2 moet ik in de toekomst maar eens uitproberen :-).
En pannenkoeken, die mogelijkheid moet er altijd zijn!
Proficiat nog, lieve Fieke. Ik ben erg blij voor je! Ik hoop dat je je goed voelt en dat je tip 2 tot in den treure kan uitproberen. 🙂
Dankjewel :-). De misselijke maanden zijn gelukkig voorbij, maar de energie is vaak ver te zoeken… Maar ik weet waarom ik het allemaal door moet!
Prachtige tips. Eens zo interessant omdat ze van jou komen. Ik heb hartelijk gelachen om je epiloog.
Schitterend 🙂
Dat vooruit koken blijf ik een geweldige timesaver vinden. Al moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat ik niet diegene ben die dat hier doet + dat ik zo nu en dan durf te zagen over het feit dat mijn chefkok van een gans weekend amper 5 minuten (niet slapend) naast mij in de zetel heeft gezeten. Maar het is een feit dat je week er een pak geruster door verloopt.
Qua tip 2 heb ik mezelf voorgenomen om wat vaker mensen met compatibele kinderen uit te nodigen (of mezelf bij hen, haha), nog niet eens zozeer om vanalles gedaan te krijgen, maar omdat het zo gezellig kan zijn bij koffie en koekjes en om niet steeds zelf “mee” te moeten spelen met de puzzels, de kleurboeken, de duplo en het keukentje.
🙂 Als je denkt dat onze kinderen compatibel zijn… Ik heb altijd zin in koffie & koekjes.
Vooruitkoken doen wij hier ook vaak.. het enige waar ik het moeilijk mee heb dan is het verlies aan vitamines. Maar ja, beter dat dan een pizza eten uit pure vermoeidheid denk ik dan :).
Ja, ik deel je bedenking!
Gek, dat vooruitkoken doe ik echt nooit. Niet bewust in elk geval – ik maak wel vaak te veel voor één volwassene en één kind, en dan heb ik een basis voor de dag erna. Ik koop wel soms vooruit, en dat vind ik al een geweldige tip van mezelf. Maar dagen op voorhand koken, ik krijg al stress bij het idee. Op een of andere manier ontspant koken me. Ik kan echt rustig en gelukkig worden als ik ’s morgens al begin te bedenken dat ik vanavond hoe dan ook dit of dat ga proberen te maken.
Leuk voor je. Koken vind ik meestal ook fijn, maar met hongerige kinderen niet zo handig. Ik merkte dat ze vaak al 5 broodstengels gegeten hadden voor we eens aan tafel konden, of dat ik steeds vaker maar eens pannenkoeken maakte, of een tosti, of gewoon boterhammen, om het allemaal wat vooruit te doen gaan. Vooruit koken is nieuw, en best handig hier.
Klopt, en herkenbaar! Misschien moet ik er eens een blog over schrijven, want er zijn wel een paar dingen die ik doe. Noch hij noch ik met een te hongerige maag aan het koken laten beginnen, bijvoorbeeld. Of: investeren in snoeptomaatjes. Beetje duur voor wat het is, maar wel een groente die weer binnen is. En ook: soep laten eten op school (zal wel niet perfect zijn, maar is meer dan niets), fruit meegeven (een groot succes). En denken dat er morgen weer een dag is. Maar ik hoop dat ik je niet aanviel of zo, ik vind vooruitkoken kei-goed, ikzelf heb daar gewoon geen zin in.
Ik voel me zelden aangevallen, alleen als je schrijft dat ik dom ben of me wentel in zelfmedelijden :). En ik realiseer me dat ik gewoon een nogal specifiek huishouden heb. Vanavond overigens nog meer tips te rapen, hier :).
Albert Heijn heeft trouwens naast snoeptomaatjes ook snoepkomkommerkes en snoeppaprikaatjes en ook snoepradijsjes. 🙂 Laat het ook een tip zijn!
Haha, zoals een moeder die alles onder controle heeft… Ik stel mij daar een Julie-Andrews type bij voor, die dan nog zingend de schaal op tafel zet.
Vooruitkoken lukt hier nooit. Altijd kleine en grote hongerkes die dat plan saboteren.
Jij moet gewoon een geheime frigo in villa Steenschot zetten.
Ik snap de kindjes wel. Groenten lasagne vind ik zelden echt lekker. Misschien eens verse vol au vent proberen met tofu ipv kip en groentenpuree. Kan je ook met bakken klaarmaken en invriezen . 😉
Vooruitkoken, iets wat ik ook geleerd heb en een superhandige tip! Alle eenpansgerechten, vliegen de vriezer in. Je staat er van versteld wat er allemaal de vriezer in kan.
Om het vitamineverlies te beperken kan je inderdaad invriezen.
Het enige dat ik echter kan bedenken om in te vriezen, is spaghettisaus. Dat eten we soms twee maal per week 😉 (ja ik ben nogal inspiratieloos in de keuken).
Wat vriezen jullie nog zoal in?
Goh vanalles jong! Banaan (zo van die rijpe die je niet zal opkrijgen en later dus toch weggooit, kan je direct milkshake van maken, geen ijs of ijscreme nodig), eiwit (klopt ook beter op dan), stoofvlees, vol au vent, rijst of risottogerechten, hutsepot, ovenschotels, alle pastasauzen, kaassaus, Provencaalse saus… Gekookte gerechten waarin pasta of rijst zit moet je wel heropwarmen in oven of microgolf met wat saus of bouillon bij (anders te droog).
Brood ook, koekjesdeeg, citroensap (in ijsblokvakjes), verse peterselie (die ik in 1 keer hak en in een afgesloten potje doe), bijna alles van verse groenten kan je ook (deed ik als de kleine fruitpap at, dan maakte ik porties met vanalles van mix met aardappelen en groenten, dan moest ik dat enkel uithalen en in de babycook zwieren),.. Alles van vers vlees en vis,… Kortom wij hebben een grote vriezer 😉
Pingback: Prinses evalueert | En ze leefden nog groen en gelukkig