Een dag uit het leven van Prinses & cO: februari 2016

Elke maand beschrijf ik een banale dag uit ons leven. Het leven zoals het is – Prinses & cO. (Co= kleuterzoon en peuterzoon).

Een dag uit februari, alsjeblief!

07u00
Wekker. Ssst.

07u10
Wekker. Ssssst!

07u15
‘Moeke flesje?‘
*strompel uit bed*

09u35
Ik sta te tanken, na een uiterst relaxte ochtend waarin alles rustig kon, zelf beleidsplannen lezen bij het ontbijt. Kindjes afgezet, nu dus even tanken, en volgens mijn gps zal ik om 10u30 op de bestemming zijn waar ik om 11u00 een afspraak heb. Wanneer was de laatste keer dat ik zo ontspannen ergens heen gegaan ben? Ik heb alles onder controle.

09u55
… Of toch niet. File.

10u55
Of toch wel. Ik parkeer me in een Zeeuws stadje, bel aan bij mijn eerste afspraak. Het gesprek verloopt prima.

12u30
Ik rijd 60 km door mijn geliefde Zeeland terwijl ik telefonisch overleg met collega’s. Het is 4 graden, de zon schijnt oogverblindend, de omgeving is weids en ik ben de gelukkigste vrouw op aarde.

13u45
Ik hou kantoor in het geliefde (en geleende) Zeelandhuis. Telefoontjes, mails, … Ik zet een heerlijke kop koffie voor mezelf.

15u30
O jee, is het al zo laat? Sleutels nemen, de auto in. Net op tijd stap ik binnen voor een vergadering.

17u10
Kindjes even bellen. Ze doen het goed. Ik rijd naar Albert Heijn, vul een boodschappenmandje met vitamientjes en Indische cake (wat dat ook moge zijn, ach, het kost maar een euro). Terug in de auto overweeg ik naar het Zeelandhuisje te rijden in plaats van naar het strand. Ik wil liefst knus terug aan het werk. Dat ik aan zee ben en de zee niet zie is toch niet zo erg? …
Een prachtige zonsondergang doet me anders besluiten en ik neem de afslag naar ‘strand’. Ik maak een wandeling. Intussen is het 2 graden. Mijn hakken zakken in het zand. Ik moet luidop lachen van contentement. Ik, zee, winter, het strand. Ik kom een koppeltje tegen dat staat te knuffelen. Ik realiseer me dat ik het heel romantisch heb met mezelf.

18u45
Ik maak voor mezelf een bordje vol vitaminen, eet, zet de pc aan, verwerk wat e-mails. Het is doodstil in het Zeelandhuis. Even wennen. Wat doet dit deugd.

19u30
Aan de slag. Ik schrijf documenten, plan taken in, verzet bergjes, maak afspraken en besluit dat ik op het werk een aantal lunchbijeenkomsten voor collega’s ga verzorgen over materiaal dat ik ontwikkeld heb. Even pauzeer ik met een kopje koffie en een stukje Indische cake. Ik begrijp waarom dit slechts 1 euro kost. Jeetje.

23u40
O jee, bed opmaken. Als ik nu ergens een partner voor zou willen, is het om dat nooit meer zelf te moeten doen. Foute reden, I know.

00u15
Lezen, slapen. Lange dag gehad. Veel gewerkt, mooi geleefd, diep geademd, oprecht gelachen. Morgen nog een paar afspraken hier. Dan richting jongens. Dankbaar, om alles.