Heldinnen van 14/16 jaar

In ons leven zijn er twee heldinnen. Eéntje van veertien (al hoop ik stiekem dat die gauw vijftien wordt, misschien even vragen wanneer dat is) en ééntje van zestien.
Ze zijn beiden oppas. Ik moet ze vaker inschakelen dan me lief is (om werk in te halen, naar een afspraak te gaan, rijlessen te nemen, …). Waar ik me dan weer schuldig over voel, alhoewel de kindjes er niet zo veel van maken. Kleuterzoon staat meestal bij het raam te wachten tot de heldin in kwestie aan komt fietsen.

Het is een beetje een zoektocht geweest om tot deze dames te komen. Altijd goed om iemand in het dorp te kennen met een puberdochter die je wel als babysit ziet zitten (en ja, hoor, dat is onze oppas van veertien!), en daar met een kopje koffie de oudere zussen van de vriendinnen te gaan bespreken, telefoonnummers te vergaren en dan ook even te toetsen of de dochter in kwestie zelf ook al mag oppassen, en onder welke voorwaarden (bv wel of niet ’s avonds, tot hoe laat, mag ze met de fiets alleen naar huis want ik kan ze niet brengen, …).

Via de Bond heb ik ook al babysits gevraagd, maar nog nooit een babysit van die kwaliteit gekregen dat ik ze graag eens opnieuw wil vragen.

Wat zijn nu de positieve en negatieve elementen van een oppas? Wat maakt dat ik de dames waar ik het net over had heldinnen noem?

+ De heldinnen brengen speelgoed mee, of een boekje, uit hun eigen collectie. Altijd een topper voor Kleuterzoon, die zich intussen telkens al afvraagt wat het vandaag gaat zijn!

+ De heldinnen ruimen op. Echt, serieus, ik ben een paar keer thuis gekomen waarbij ik met moeite de deur open kreeg, omdat al het speelgoed uit alle bakken gegooid was, en tot aan de voordeur lag. Te midden van het tafereel zat babysit in kwestie – waar ik erg grote verwachtingen van had omdat ze studente geneeskunde was – op haar telefoon te tikken, terwijl de kinderen al twee uur sliepen. Op het aanrecht stond ook alles wat ze uit de kasten had gehaald, liefst met deksel er af of dopje er af. Aaaaarghl!
De heldinnen ruimen op. Vullen de ene box weer en zetten die weg, alvorens er een andere open mag. Je ziet dat er gespeeld is, maar de chaos is binnen de perken. Hoera voor de heldinnen!

+ De heldinnen zijn frisse, montere, lieve dametjes. Ik weet via de buurvrouw dat er wel eens sprake is van puberstreken thuis, maar hier zijn ze netjes, voorkomend, lief. En zien ze alles zitten. Een kind dat alles overgegeven heeft vannacht met risico op recidive? Geen probleem. Een Baby én een Kleuter tegelijk entertainen? Een makkie. (Euh, waarom kan ik het soms niet aan als een veertienjarige er haar hand niet voor omdraait!?)

+ De heldinnen houden zich met de kinderen bezig. Voor zover ik kan inschatten. Ik ben ook wel eens thuis gekomen bij een babysit die Kleuterzoon gewoon de straat op liet rennen terwijl ik mijn draai nam om op de oprit te gaan staan, terwijl ze zelf stond te bellen met haar vriendje met een huilende Babyzoon op haar arm. Het zal vast een momentopname zijn, maar zo iemand komt geen twee keer.

+ De heldinnen geven wisselgeld. Ik wil best naar boven afronden, maar als ik 12 euro moet betalen, een briefje van 20 geef omdat ik niets anders heb en de babysit in kwestie stopt dat weg zonder te vragen of ik acht euro terug wil en zonder te bedanken… (Echt voorgehad!) Tja, dan sta ik minstens versteld. Zo iemand komt ook geen twee keer.

+ De heldinnen eten gezond. Ik zorg dat er wat lekkers in huis is. Vroeger betekende babysitten voor mij ook: chips! cola! Alles wat we thuis niet hadden of mochten! De heldinnen hebben er waarschijnlijk vrije toegang toe thuis, want hier kiezen ze voor een appel, een kopje thee en een glaasje water.

+ De heldinnen zijn flexibel. Een kwartiertje te laat? Afzeggen? Inspringen? Meestal geen probleem. Ik probeer uiteraard wel heel goed te communiceren en alles netjes af te spreken, maar dat ze het ok vinden om wat langer te blijven, wat vroeger te komen, de datum te veranderen of toch te schrappen… Zo fijn.

Wat zou het leven van een (alleenstaande) mama zijn zonder heldinnen?
… En wat zou het leven van de zonen zijn zonder die lieve dames die met veel energie allerlei leuke spelletjes komen doen?

Wat vind jij belangrijk in een babysit? Wat vind jij probleempunten? Heb je ooit iets geks meegemaakt met een babysit? Heb je vaste babysits, of wissel je af? Hebben jullie ervaring met jongens die komen babysitten? Erg benieuwd naar jullie verhalen!